Er is een wereld die wij vergeten zijn Uit ons collectieve geheugen gewist Verbannen, verdreven uit ons leven Overstegen door ons 'o zo wijze' brein
Treurige restanten na een ramp van formaat Nog niet zo héél erg lang geleden Wat is er met onze geschiedenis gebeurd? Het is waar de bezielde mens in de illusie overgaat
Verdriet en boosheid strijden om voorrang Bij de vage herinnering aan vroeger tijden De destructie van wat eens was En het aanschouwenn van de teloorgang
Zoveel geavanceerde kennis in een wereldrijk De wetenschap dat alles fequentie is Kathedralen en kerken als energieportaal Prachtige, hoge bouwwerken voor een optimaal bereik
Lang bleef er veel voor ons verborgen Maar de onderste steen komt boven De aardse mens gaat terug naar het origineel Daar zal de bewuste mens voor zorgen ... ♡
Zoveel huilende mensen in mijn leven momenteel. Ik kan er niet omheen. Tranen vloeien rijkelijk, inclusief de mijne. Hoewel ik zo graag fysieke schouder aan fysieke schouder wil staan met iedereen, lukt me dit gewoon niet. Ik heb me zo lang sterk gevoeld, krachtig, zonder angst, standvastig, ‘we gaan dit varkentje wassen’. Het is alsof het uit me wegvloeit. Ik zoek naar woorden voor de mensen die zo lijden momenteel, ik probeer me met ze te verbinden op energetisch niveau om ze zo licht en kracht te sturen. Tegelijkertijd komt mijn ego weer om de hoek kijken. ‘Is het wel genoeg wat ik doe?’ ‘Doe ik het wel goed?’ Om meteen daarna te beseffen dat alles goed is. Alles wat je doet is okee. Alles wat je niet doet kan nooit fout zijn. Zolang je maar handelt of juist niet vanuit een ware intentie. Het gaat om hen, niet om jou. Mijn compassie is enorm besef ik nu. Altijd geweest ook waarschijnlijk, zoals dit zit in ieder van ons. Ik liet het alleen belemmeren door mijn eigen onzekerheden en tekortkomingen. Oh, wat hebben die vaak in de weg gezeten.
Nu ik die zo goed als mogelijk heb kunnen neutraliseren komt mijn pure hart steeds meer te voorschijn: het pure gevoel vanuit mijzelf. Compassie, mededogen, empathie; meevoelen. Al moet ik oppassen dat het meevoelen geen meelijden wordt. Maar zo vaak voel ik hun pijn van gemis … Wellicht nog de pijn van mijn eigen gemis van dierbaren. Dan stromen de tranen weer langs mijn wangen, als zoute, kleine lichtkristallen. En toch … mijn hart is er klaar voor. Ik laat de energie stromen, om hen die zich nu in een donkere periode van hun leven bevinden te troosten en te steunen. Ik brand kaarsjes, stuur licht, liefde en warmte waaraan ik hoop dat ze zich intuītief kunnen laven en warmen. Hun tranen zijn de mijne. Mijn tranen zijn de hunne. Ten langen lesten zijn we met zijn allen één bewustzijn. Als ziel of in een lichaam.
Door de meesten vergeten maar het zal er altijd zijn … ♡
Wat ik zelf ervaar is dat je werkelijk meer innerlijke ruimte creëert door steeds meer zaken los te laten. Zo kwam – en kom ik – er achter hoe belangrijk het is om bijvoorbeeld geen verwachtingen meer te hebben van je medemensen of zelfs van het leven. Om alles te laten komen zoals het komt. Ons huidige leven is grotendeels gebaseerd op wat we van anderen – of van het leven – verwachten. Wordt dit niet ingewilligd dan riep dat bij mij reacties op. Verwachtingen hebben fungeert als een spiegel voor jezelf.
Ik mag bijvoorbeeld niet van mijn partner verwachten dat hij mij uit zichzelf begrijpt als ik niet duidelijk naar hèm toe ben.
Niet van mijn (volwassen) kinderen verwachten dat ze zich gedragen zoals ik dat wil. Ik moet ze hun eigen leven laten leiden en eigen fouten laten maken. Zonder verwachting, zonder oordeel.
Niet van mijn 84-jarige moeder verwachten dat ze opgelegde, kerkelijke waarden zomaar los kan laten. Dit ten allen tijden respecteren.
Niet van mijn familie en vrienden verwachten dat ze denken zoals ik denk. Ieder heeft zijn weg te gaan op de manier die op zielsniveau bij hem of haar past. Dat pad is natuurlijk voor iedereen anders.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Ik leer zo dat ik meer en meer zonder verwachtingen maar ook zonder oordeel naar anderen toe steeds meer mezelf kan zijn. Er ontstaat steeds meer ruimte in mij omdat ik mezelf leer om constant naar mijn eigen ik, mijn eigen proces te kijken. Daardoor ga ik nu juist nòg meer vanuit mijn hart met mijn naasten om en steeds minder vanuit mijn hoofd. Het creëert rust in mezelf want hoe meer ik van die ander wil hoe meer ik mezelf tegenkom. In plaats van nukkig te worden omdat die ander niet reageert zoals ik wil, trek ik het bij mezelf naar binnen om te kijken wat daar bïj mijzelf nog wringt. Niet de schuld buiten jezelf leggen maar altijd bewust zijn van je eigen aandeel bij gevoelens van wrevel, angst, frustratie, boosheid enzovoorts. Daarbij hoort ook dat ik zelf duidelijk moet zijn naar die ander toe. Gedachten lezen kan nog niemand in mijn omgeving 😉 Vandaar de spiegel die ik mezelf mag voorhouden. Reflecteren bij alles wat ik zeg en denk in relatie tot mijn naasten en anderen. Klinkt vermoeiend, maar dat is het juist niet.
En als ik zou menen dat het leven me niet geeft wat ik wil, dan moet ik andere wegen inslaan. Zelf de stappen zetten, zelf de verantwoordelijkheid nemen. Of het nu om je partner, kinderen of de overheid gaat.
Steeds meer lijk ik daardoor vanuit mijn hart te kunnen geven en leven, vanuit compassie en onvoorwaardelijke liefde, ook – of misschien juist – naar mezelf toe … ♡
Terwijl ik vlucht in mijn innerlijk licht Zak jij steeds dieper het duister in Ik reik mijn hand, streel je gezicht Het heeft echter totaal geen zin
Je heft je hoofd, je kijkt me aan Je blik zegt ‘ik begrijp het niet’ In je ogen blinkt een traan Ik weet dat jij me anders ziet
Anders dan wat is dus de vraag Je weet dat ik alleen mezelf kan zijn Ik staar uit de hoogte in de afgrond omlaag Mijn ego speelt op met een vleugje venijn
Met een dreun val ik, opnieuw naar beneden Wie denk ik wel niet dat ik ben Ik ben met jou veel meer dan tevreden Met jou, die ik als geen ander ken
Ik heb geen invloed op het pad van een ander Ieder heeft zijn weg te gaan Wat heb ik eraan als ik jou verander Ik drijf je alleen maar bij mij vandaan … ♡
Immense veranderingen staan voor de deur. Ben jij er klaar voor?
We zijn als autonoom mens geboren en we dienen zelf te mogen bepalen hoe wij dit kostbare geschenk richting geven. Wij hoeven geenszins van een bepaald orgaan dat boven ons geplaatst is (zoals de overheid) afhankelijk te zijn. We zijn krachtige wezens en zijn in staat de regie over ons eigen leven te voeren. In deze bizarre tijden is het aan ons om daar achter te komen; wordt het tijd om we weten wie we werkelijk zijn en waar we vandaan komen. Elke ziel gaat een keuze maken om óf op zoek te gaan naar zijn innerlijke kern en authenticiteit, óf te verblijven in de schijnbaar veilige, comfortabele, maatschappelijke bubbel (die in een rap tempo steeds minder comfortabel wordt). Kies je voor dat laatste dan geloof je vast nog steeds in het systeem waarin de globalistische eliten de scepter zwaaien over het onwetende gepeupel. En dat onwetende gepeupel zijn (waren) wij!
De mensheid is duizenden jaren geleden al in een slavernijsysteem gezet; een dienend ras voor de duisteren der aarde. Vastgehouden in een ingenieus schuldensysteem verrijkten deze luciferiaanse volgelingen zich over de rug van de hardwerkende, onwetende mens. Want zolang die mens druk is met overleven in de matrix (het illusionaire spel) zal deze er niet snel achter komen dat wij allemaal (niemand uitgezonderd, zelfs de donkerste zielen niet) dezelfde oorsprong hebben, en ontsproten zijn vanuit het AL- bewustzijn; het enige zuivere Licht. Wij zijn allen geboren uit uit deze prachtige, oorspronkelijke energie. Het enige ware Licht dat elk van ons in zich draagt.
Zelfs onze religie is gemanipuleerd in hun handen. Totdat de meesten van ons van hun geloof af vielen werden wij door preken over schuld en onheil (door ons constant te wijzen op onze ‘zonden’) onder controle gehouden. Manipulatie door het inboezemen van angst.
De laatste decennia heeft godsdienst plaats gemaakt voor radio, televisie, computers en smartphones, waarna vervlakking, versexualisering en verloedering van de maatschappij in een snel tempo werd uitgerold. Met als gevolg dat wij mensen alleen maar verder van onze natuurlijke basis en onze ware zelf kwamen af te staan. Ons bewustzijn werd zo steeds meer tegengewerkt in zijn groei. Want er was een duivels plan dat moe(s)t doorgevoerd worden, en ook dat macabere plan is al eeuwenoud. En jij dacht dat de duivel niet bestond? Niets is wat het lijkt; al het ondenkbare bestaat. Vaak bevindt het zich zelfs vlak onder onze neus …
We leven nu in de reeds lang geleden voorspelde eindtijd. De ‘complotdenkers’ wisten al dat de vaccinaties voor veel schade gingen zorgen, dat de energie- en voedselprijzen de pan uit gingen rijzen door middel van een gecreëerde oorlog en dat het digital currencysystem al gevaarlijk dichtbij is … De gedemoniseerde andersdenkenden voelden met hun hart, en volgden hun intuïtie, in plaats van blindelings de machthebbers.
Het zal de eliten en de archontische wereld uiteindelijk niet gaan lukken. De mensheid ontwaakt, de slapenden worden gewekt. Alles zal anders worden, niets blijft meer hetzelfde. Het nieuwe normaal zal er nooit komen. We zullen echter eerst nog wat tandjes moeten bijzetten. Armoede, honger, rampen, en meer tirannie zal ons waarschijnlijk nog ten deel vallen. Als je vertrouwen houdt dan hoef je niet bang te zijn want het gaan wellicht nog even barre tijden worden. Wellicht … want niemand weet wanneer het ene doek gaat vallen en waar het andere wordt opgehaald. Niemand, behalve het Ware Licht.
Doorzie de matrix, keer naar binnen en confronteer jezelf met je grootste angst en je ergste trauma. Geef je ego een bijrol. Dan kom jij jezelf tegen, en dat is goed. Dan zul je het eindspel kunnen doorzien en dan kun je misschien zelfs genieten van deze wonderbaarlijke tijd die nu zoveel mensen laat groeien.
De nieuwe aarde zal een feit worden. Ga op onderzoek uit en vind je eigen waarheid. Hij zit in ieder van ons. Niemand uitgezonderd … ♡
Leven vanuit hart en ziel 